Το 1882 εξέθεσε για πρώτη φορά στο επίσημο Σαλόν. Μεταξύ 1883 και 1885, ζωγράφισε πολλά τοπία, από τα οποία γνωστότερα είναι «Ο κόλπος της Μασσαλίας από το Εστάκ», τα «Βουνά της Προβηγκίας» και διάφορες απόψεις του «Βουνού της Σαίντ-Βικτουάρ». Στη σειρά των «Χαρτοπαιχτών», μεταξύ 1890 και 1892, η ιδιότροπη ογκομετρική σύνθεσή του, πραγματοποιείται με μνημειακή δύναμη με τη διατάραξη του κύβου προοπτικής που ξαναβρίσκουμε και σε πίνακες όπως «Η γυναίκα με την καφετιέρα» του 1893.
Πωλ Σεζάν, (Paul Cezanne). Γάλλος ζωγράφος, όπου γεννήθηκε στο Αίξ της Προβηγκίας, στη μεσογειακή Γαλλία, τον Ιανουάριο του 1839 και πέθανε το 1906. Ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της ευρωπαϊκής ζωγραφικής, που τοποθετείται μεταξύ του εμπρεσιονιστικού και των νεώτερων κινημάτων ξεκινώντας από τον κυβισμό.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941, μεσαίο παιδί του Δημητρίου και την Μελαχροινής, το γένος Βασιάδη. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, ο πατέρας από το Σχολάριο και η μητέρα από τη Βιζύη. Ο Μπότσογλου μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου σε κλίμα φόβου και οικονομικών δυσκολιών. Το 1946 ξεκίνησε να φοιτά στο δημοτικό σχολείο στα Λεμονάδικα, καθ'όλη τη διάρκεια του οποία ζωγράφιζε και έγραφε φανταστικές ιστορίες τις οποίες αφηγείτο στους συμμαθητές του. Ο πατέρας του ενθάρρυνε την επαφή του με τη νεοελληνική πεζογραφία και ποίηση, όπως λ.χ. με τα ποιήματα των Κώστα Κρυστάλλη και Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κ.ά.
Ο Λευτέρης Κανακάκις γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1934. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας κατά το διάστημα μεταξύ 1954-1960 στα εργαστήρια των Γιάννη Μόραλη και Σπύρο Παπαλουκά.
Ο Δημήτρης Περδικίδης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1922. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ –μαθητής του Παρθένη, του Ου. Αργυρού και του Α. Γεωργιάδη- από όπου αποφοίτησε το 1950 με μία διακοπή κατά την περίοδο 1942-48, οπότε και προσχώρησε στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης. Ανήκει στους καλλιτέχνες της Ελληνικής διασποράς οι οποίοι σταδιοδρόμησαν σε μεγάλα καλλιτεχνικά κέντρα της Δύσης μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρόλο όμως που η πλειονότητα αυτών – και κυρίως της λεγόμενης "γενιάς του '60" – κατευθύνθηκαν προς το Παρίσι και, δευτερευόντως τη Ρώμη, ο Περδικίδης πήγε στη Μαδρίτη το 1953, όπου ξεκίνησε τις σπουδές του στη Real Academia de Bellas Artes de San Fernado με υποτροφία του ισπανικού κράτους, μετέχοντας παράλληλα στο αντιφρανκικό ρεύμα.
O Έντουαρντ Χόπερ (1882-1967) υπήρξε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ρεαλισμού στην αμερικανική τέχνη του μεσοπολέμου. Γεννήθηκε στο Νίακ της Νέας Υόρκης και πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια σε αυτή τη μικρή επαρχιακή πόλη. Από το 1900 εγκαταστάθηκε οριστικά στη Νέα Υόρκη όπου αρχικά είχε πάει για σπουδές, ζώντας την καθημερινότητα της μεγαλύτερης μητρόπολης των Η.Π.Α.
Ο Λουκάς Βενετούλιας υπήρξε καταξιωμένος ζωγράφος, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του κριτικού ρεαλισμού στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Πρώτος δάσκαλός του στη ζωγραφική ήταν ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Κατά το διάστημα μεταξύ 1954-1958, σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές τους Γ. Μόραλη και Σ. Παπαλουκά, αφού εγκατέλειψε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στην Ιατρική.
Στον πολιτιστικό χώρο Scuderie del Quirinale (της Ρώμης) βρίσκεται σε εξέλιξη -ήδη από τις 20 Μαρτίου- έκθεση με έργα της Φρίντα Κάλο (1907-1954) - σύμβολο της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας του μεξικανικού πολιτισμού του 20ου αιώνα.
...Έστω και αν ο Marcel Duchamp (Μαρσέλ Ντυσάν) o μοντέρνος αυτός πρωτοπόρος, έφτασε τελικά να δηλώσει ότι προτιμούσε το σκάκι από την τέχνη, η τέχνη δεν ήταν ποτέ ξανά η ίδια, γιατί κατάφερε να την αλλάξει ολοκληρωτικά και κάθε ένας ανεξαιρέτως καλλιτέχνης έκτοτε έχει αναγκαστεί να την αποδεχθεί, όπως εκείνος την καθόρισε.
«Αγάπησα περισσότερο τη ζωή από την τέχνη. Και δεν έχω ενοχές γι' αυτό»
Προσαρμοστικός και δεκτικός στα διεθνή ρεύματα της τέχνης, ρίχτηκε με ζήλο στη δουλειά, επιχειρώντας μια διεύρυνση του εικαστικού του πεδίου, με επιρροές που δέχθηκε -και αφομοίωσε- από τις νέες τεχνικές και τις καλλιτεχνικές προτάσεις των πρωτοποριακών κινημάτων που διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης.